Search results for 'Dawny' Page #15

Nie warto kochać i nie warto ciągle marzyć
Nie warto dawny uraz w swoim sercu kryć
To co minęło już nie może się wydarzyć
Lecz Ty przychodzisz do

ukochane
I dawny spokój gdzieś prysł

Ból pali tak aż brak łez
Ból dławi słowa i gest
Bo żyjemy w tak dobry czas
Ale ten chyba nie bo tnie raz po raz
Ból

Za słaby by można go odczuć
A rośnie w siłę zabija spokój
I boje się on zabiera wszystko mi
Wszystko czym mogłam żyć

Tak dawny a tkwi gdzieś we mnie

za ulga
Skoro Śruba zgolił irokeza tak my tu wszyscy
Zgubiliśmy dawny gniew i kodeks jakże prawilny
Spodnie wpierdoliły mole nad czołem zakola wyszły

burzy gniew
Od lat coś w objęcia chłodu mnie pcha

Z oddali to co wielkie
Swój ogrom traci w mig
Dawny strach co ściskał gardło
Na zawsze wreszcie znikł

dawny koleżka inną drogę wybiera
W sumie mi nieżal lecz daje do myślenia
Ja dalej robię swoje a on przyszłości nie ma
Dziś spalże blachę w jednej z klatek

tango co burzy spokój w nas...
a kiedy tango gra, wraca dawny czas
milosci co laczyla nas

dobrze wiem, ze slyszysz je
i tak jak ja wspominasz slodkie

Nie miałam nigdy wcześniej tyle sił
Odkryłam to że chce znów żyć
Zmieniłaś serca mego dawny rytm
Dobry los otworzył nam szczęśliwie nowe drzwi

Dziś

błogosławie dzień zmieniam zdarzeń bieg
Zbyt wiele widziałem łez by móc obojętnie przejść
Znów zacząłem się śmiać odnalazłem dawny vibe
Chociaż wciąż widzę

zmienić
Pozornie myślałem jak kiedyś że trzeba wierzyć
Spłacam kredyt błędów choć na niczym już mi nie zależy
Dawny optymista krzyczy „weź się w garść"
Bez

zagraniczne staże
Zaczął spełniać większość swoich marzeń
Dziś szczęśliwy ojciec i spełniony mąż
Nikt już się nie śmieje gdy odwiedza dawny dom

Zrozum że

dziękuję
Zapamiętam każdy dzień
Dzisiaj dziękuję
Czas ostudził dawny gniew
Dlatego dziękuję
Dopiero teraz jest mi lżej

Za małe przygody
Fotografie z gór

serpentyn jak ze snu
Na parkietach szalał tłum
A z nim walc tańca król
Choć przeminął królów czas
On zachował dawny blask
Po królewsku wita nas
Dobry druh

znów powtórzyć ci
Kilka nut
Słowa dwa, tylko ja i ty
Twoja twarz jak dawny film
Wspomnienia tylko ślad
Przed snem
Tak zamknąłem cię
Pod powieką w kropli

Zanim z krzesiwa iskry wykrzeszę
Dobrze jest wiedzieć, jak użyć rzecz tę
Jeżeli wierzyć mędrców opinii
To dawny model jest zapalniczki
Więc krzeszę w

Dawny o szczęściu sen
Dziś już nic nie jest wart
Dość mam słów, dość mam scen
Nowy zacząć się chcę start

Nie, nie żal mi
Nie, nie żal mi dawnych dni
Ani

kotki
Koją swój dawny strach
Koty, kocury, kotki
Kicają, krzycząc "ach"

smutne
Od lat jestem na tak lecz to bez pomocy trudne
Niejeden marny sługa zła planował podły atak
Niejeden dawny tutaj brat żałował swoich matactw
Muszę

Kapela grała głośno i źle
Podłoga rwała spod nóg
Przy jednym stole tuż obok mnie
Przyjaciel dawny dziś wróg

Trzecie miejsce ziało pustką jak dom

tylko my

Twój dziadek mawiał że wypali się to w nas
Miał rację szare dni zaćmiły dawny blask
A potem wielka woda
Zabrała co jej kto dał
Ciebie uniosła aż

gnałem w dół
Żeby mu zabiec drogę
Miał płaszcz z wężowych skór
I wokół wiało chłodem
Obrócił ku mnie twarz
Swe oczy pełne wron
A blizny dawny blask

do doku
Mam to o czym marzysz już od dawna (ja to mam)
Przester leci a ty boisz się coś zagrać
Ja nie wiem co to strach nagle dawny postach podbija z

Szkolne lata w czas purpury
Przeminęły tak jak deszcz
Potem studia w wielkim mieście
One też uciekły gdzieś
Dawny pejzaż, trochę szkoda
Za horyzont

ratuje mimo ran
Z Tobą do nieba bram spełniać
Nasz dawny plan
Pomimo Twego nie
Ja staram ciągle się
Zatrzymać w sercu Cię

Zostań proszę bo przy Tobie moje