Search results for 'Ollo' Page #4

Cando foi, iba sorrindo;
cando veu, viña morrendo
a luciña dos meus ollos,
o amantiño do meu peito.

¿Por que aló foches meu ben?
¡Nunca tal houberas

már új a szabásminta, 
 Ezért van nálunk oly sok elszabás. 
 Az olló csak nyír, az ész, ami vág, 
 Mind csak az orráig lát. 
 Könyörgöm, ne hagyjunk itt

Nem viselem, el nem tűröm...
Nincs te benned tisztelet
Én, a halál, ki lassan fojt. Nézd!
Én állok feletted
Lágyékod nyílt, az olló lesújt
Mocskodban

flow mambo
Si yo toy bueno por eso me doy mi bombom
Tu ere un ketchup si te ago un ollo sale rojo
Hoy tu 'ta aquí mañana se acabó todo
(Facts)
Si yo toy

már új a szabásminta, 
 Ezért van nálunk oly sok elszabás. 
 Az olló csak nyír, az ész, ami vág, 
 Mind csak az orráig lát. 
 Könyörgöm, ne hagyjunk itt

campaniñas timbradoras da igresiña do lugar.

ADIOS RIOS, ADIOS FONTES, ADIOS REGATOS PEQUENOS, ADIOS VISTA DOS MEUS OLLOS NON SEI CANDO NOS VEREMOS, MIÑA

felhőskörmü lányok. 
  
 Uborkát esznek. Harsan. S csattog az olló. 
 Felejtik, hogy hétfő s kedd oly hasonló. 
  
 A sarkon túl egy illatszerárus árul,

Xuño chegou improvisado,
greñas e abafamento 
Cheiraba o aire afumado 

Os teus ollos azuis
descravados non paraban
de falar de amor salvaxe

Só ten o corpo memoria
Aparece no acento doutros
Lonxe da casa

Pon a orella
Abre os ollos
Ergue as cellas
E baixa un pouco a cabeza

Aprende o novo

Ailalá

Cando miro para os seus ollos
medran as frores no ar
Sinto as raíces da terra
Ela vaime embruxar

O que me dis é ben certo
teño tempo para

Sempre estarás xunto a min Aínda nos quedan
estrelas por compartir
Segues dándome a man
pra poder señardades cruzar os teus ollos comigo sempre estarán, e

morrendo
a luciña dos meus ollos,
o amantiño do meu peito.
Aquel máis que neve branco,
aquel de dosuras cheio,
aquel por quen eu vivía
e sin quen vivir non

Cabalo negro que ardes
Das montañas tes o teu alento
O que miras todo o enfeitizas
Cos teus ollos grises de gadaña

Cabalo negro asubías
A fantástica

esvara na túa pel,
mirada feiticeira
coa que te vou envolver.

Quixera ser meniña dos teus ollos
e bágoa que acariña as túas meixelas,
cantiga que adormece

salta
o cabalo do demo.

Con cara de ferro
miroume un día,
fixen que non a vía
e deixeina pasar.

Pero un bo día
chiscoume un ollo;
case que a collo

Irmán galego, fillo da terra, co vento ceibe canta pra ela
un verde cantar (e) de esperanza cega.
Irmán galego, fillo da terra, enche os teus ollos

Cando sain de Soutelo, os meus ollos eran fontes,
adiós monte de Soutelo !, adíos Soutelo de Montes !
Maruxiña, se te vas, déixame unha relembranza,

aldeas
chifla que chifla
¡Ave María! ¡Váljame Dios!
O outro día capando un carneiro,
fodéronlle un ollo ó meu compañeiro.
A noite pasada, na casa de Xoán,

a neve,
eu son o gromo,
non caias na miña ponla,
porque se me bicas moro.
Onde ti pos os ollos,
o amor pon o seu berce,
onde tí pos as mans,
nacen as rosas

loitan, nelas non confían.
Os ollos en folga, seméllanlle as pernas,
e as costas peadas o peeito reventan,
chegar a ser vellos os novos non pensan.
El ten

Se vas debuxar
O mar linear
Teus ollos verán
Teu pai cabalgar
E as dúbidas de hoxe
Serán só un recordo
Dos días de verán
Dos días de lembrar
Os

ollos

Adeus ríos adeus fontes, adeus regatos pequenos

Bolsas de plástico
Bolsas de plástico
Bolsas de plástico por aí

ata o teu carón
sempre que peches os ollos
e lembres o son (para cantar a nosa canción)

agora que hai un mar entre nós
e non hai música nin luces na

Peixe fresco, amor conxelado,
patacas novas, maneiras de antes
un ollo que te observa sen parar

prixel, herbella, prima de risco
primeira busca en