Search results for 'trzciny'

zatracenie ku zagładzie
Swą niewinność zostawiłem
W tej dość śpiewnej serenadzie

Dźwięczne struny brzóz i trzciny
We wspomnieniach grają solo
Jak w orkiestrze

złamie trzciny nadłamanej
Ani knota nie dogasi tlącego
On nie będzie się spierał i nie będzie krzyczał
Nie usłyszą Jego głosu na ulicach

Marana Tha

Bóg

zaskoczy czyjeś dobro
Błogosławieni miłosierni
To oni miłosierdzia dostąpią (dostąpią)

Trzciny nadłamanej nie dołamiesz (bo jesteś dobry)
Nie dogasisz ognia

zaskoczy czyjeś dobro
Błogosławieni miłosierni
To oni miłosierdzia dostąpią (dostąpią)

Trzciny nadłamanej nie dołamiesz (bo jesteś dobry)
Nie dogasisz ognia

byt rodziny
Pięć minut dni boskich wyniosłych jak trzciny
A szczęścia podwaliny dzieciak o grubości trzciny
Upadkiem gardzimy a łakniemy farta
Lecz

Niezałatwionych znów
Nieprzeliczonych w rachunkach sum
Nienapisanych słów

Słyszy jak trzciny suche źdźbła
Szepczą mu z obu stron drogi
Że tylko dla niego ta magia

Panie wiotkiej trzciny i rozłożystego dębu
Który wybierasz dla nas ścieżki najbardziej kręte
Który posyłasz w drogę dając tylko starą busolę słońca
I

minie, minie, minie, minie
Strumyk wezbrał i warto umyka
Zadeszczone trzciny trzęsie dreszcz

Słuchaj miła, to przecież muzyka
Szelest leszczyn, poszum

drzazgi rozsypki
Jak trafiało w to to to tryskało

Rozłupane kamienice
Rozłupane na piony
Po ileś pięter w ukosy puste
Z wapna trzciny desek cegieł
Warszawa

minie, minie, minie, minie.
Strumyk wezbrał i warto umyka,
Zadeszczone trzciny trzęsie dreszcz.

Słuchaj miła, to przecież muzyka
Szelest leszczyn, poszum

minie, minie, minie
Strumyk wezbrał i warto umyka
Zadeszczone trzciny trzęsie dreszcz

Słuchaj miła, to przecież muzyka
Szelest leszczyn, poszum strumyka

kotłami skalistymi
Puści w taniec te demony
Co czuwają nad śpiącymi

Ryby wpłyną między trzciny
Ptak przyfrunie ze śniadaniem
Więc się rosą przebudzimy

mieszkam gdzie do ciebie piszę
Ptaki dziobami przędą wielką ciszę

Staw rzęsę dźwiga rzęsa trzciny wiąże
Zamyka łono nasycony grążel

Pola topolom topole

leśne duszki
A dobre sny na Ciebie spłyną
Gdy się przytulisz do miękkiej poduszki

Szum mojej trzciny da Ci wytchnienie
Łzy z Twojej twarzy obmyje woda

dobrze
Tańczyliśmy Zorbę o świcie w jeziorze
Trzciny szumiały i piały koguty
Ty pytałaś czemu jestem taki smutny
Ja mówiłem że ten smutek dlatego
Że

domek z trzciny ma
Cały dzień pracuje w polu no i wierzy w Boga JAH
Tylko czasem gdy wspomina miejsce gdzie rodzinę ma
Serce swoim bardzo tęskni no a w

rzęsa trzciny wiąże
Zamyka łono nasycony grążel

Pola topolom topole rozstajom
A lasy borom milczenia podają

Jakby zaprawdę trznadle i czyżyki
Niosły

Kolorowy liść jeden drugi trzeci liść
Jak stateczki snują się po wodzie
Porywisty wiatr trąca suchej trzciny kiść
I kołysze opuszczone łodzie

Tak

tego świadoma
Po napitku z trzciny budzi się we mnie Egurrola
Mówią że jak tańczę w powietrze lecą trociny
Jeśli chodzi o drewno jestem gibki jak z

poszycie
Liściastych leśnictw w Orzyszu
Chrząszcz ze szczeżują
szczerze wrzeszcząc się szczerzą
Lecz trzciny rozbrzmiały grzmotami
To przebiegł trzymając
w

Tha

Bóg ujął go za rękę
On jest sługą Pana
Światłem narodów
On otwiera oczy
On uwalnia jeńców
Tych co mieszkają
W ciemnościach
Nie złamie trzciny

tłumią trzciny żabce braknie sił
Kto się ujmie gdy grubasy robią chemię
Aby szybciej tyć

A to wszystko niepotrzebne było
I ta jesień i jesienna miłość
Wiatr w sitowiu na jeziorze trzciny
Ech dziewczyny niedobre dziewczyny

Potraficie gdy

Tylko ja
Ja Cię obronię

Drzewa łamie silny wiatr
Ale my jak te trzciny na wietrze
Nas nie pokona czas
Dlatego jestem przy Tobie
Całe noce i dnie
Daję