Search results for 'dwaalde'

En hoop je dat de maan schijnt
Want in 't donker ben je bang
Ik dwaalde tot ik weer gevonden werd
Je weet het niet maar jij hebt mij gered
Hey Marie

Bekend Gezicht

Dwaalde onlangs door een vreemde straat
Iemand zei dat ik hier moest zijn
Geworven drang krioelt in overdaad
Ontwaar een schim achter

dat wat is

In het midden van mijn leven zocht ik naar een nieuw begin
Dwaalde ’s nachts langs stille wegen door het tegenlicht verblind
En ik was

Die huis is stil en leeg vandag
Net soos hy gister was
En ek loop in n dwaalde droom hier rond

Ons foto's hang nog teen die muur
En jou kleure is

dwaalde langs het water, huilen lukte niet
M’n woede was de baas er was geen ruimte voor verdriet
Je foto in m’n broekzak, achter jou de zee
Ik ga nu zo

'k Reisde langs bergen en ravijnen
'k Trok door een eenzaam maagd'lijk woud
Dwaalde langs zeeen en woestijnen
'k Was als de mot die, door licht

onafgemaakt
Dwaalde maar wat door het veld
Hoorde er niet meer bij, een raar geval
Schuw in dit sterrendal

3.
We vochten tot bloedens toe met onze oudste broer

Waar ben je geweest mijn goudblond kind
Waar ben je geweest mijn blauwoog mijn prins
Ik dwaalde op de flanken van twaalf verre bergen
Ik zwalkte en

of ben je dat vergeten
Frank is vrij zo ook jij
Ik neem afscheid hier de volgende verdieping
Is negen en de laatste je was mijn maatje
Doelloos je dwaalde

Hij gooide haar de wagen uit
Na het plegen van zijn daad
Een wagen van de vijf maal acht
Vond blonde Marileen
Ze dwaalde huilend door de nacht
Over haar

eindeloze zee

Ik dwaalde door het leven, door de tijd
Ik keek over mijn schouder, alleen maar achterom
Hield vast aan het verleden, droeg alles met me mee
Ik

De mooiste en de liefste hartstochtelijk spontaan
Ik laat je nooit nee nooit
Ik laat je nooit meer gaan

Ik dwaalde en zocht en wist nooit (waar ik

Ik dwaalde rond in de donkerste nacht
Nergens een huis te zien
Ik vroeg me af wie me daarheen had gebracht
Een vijand of een vriend
Nauwelijks

leven zo in eigen hand
Ik wil er liever middenin staan
Dan dat ik sta te kijken langs de kant

Ik dwaalde en zocht
En wist nooit waar ik uit zou komen
Ik

Ik dwaalde alleen door de straten
Koud en kil was mijn hart
Mijn meisje ging heen ik was nu alleen
Ik voelde me leeg en verward
Toen hoorde ik

andersom
Mijn broer ik heb altijd tegen je opgekeken tot op heden
Zonder jou had ik het veel eerder al opgegeven
Pa mijn zaad dwaalde naar de verkeerde vrouw

geweerd

Maar ondanks heur grote zonde
Bleef heur hart oprecht en rein
In die smartelijke stonde
Kon zij niet haatdragend zijn

Zij dwaalde weer door

leggen
Zeven jaar
Om iets liefs
Te zeggen

Ik dwaalde door de velden van jouw steeds zo speelse wereld
Mijn toekomst
In dit landschap
Werd veel eerder al

schavuit dat merkte zij te laat
Hij gooide haar de wagen uit na ’t plegen van z’n daad
Een wagen van de vijf maal acht vond blonde Marileen
Ze dwaalde

eens haren op me been
waren klein ik was probleem en ze zagen het meteen
Ik kreeg het later in systeem want eerst ik dwaalde eromheen
We waren soms

Ik Dwaalde vaak door niemandsland
Op weg, maar waar naar toe
Zoekend naar 'n groot geluk
Al wist ik toen niet hoe
Maar toch heb ik jou gevonden
Ik

Ik dwaalde vannacht 
door de straten, 
de stad was verlaten 
en ik dacht aan jou ! 

Ik doolde wat rond 
alleen en verlaten, 
in donkere straten

kreeg
Heb ik verspilt

Nu heb ik spijt
Van wat ik deed
En hoe ik dwaalde
Zie ik nu
Want toen ik dorst had
En honger leed
Toen was er niemand

Ze zat een rij of vier naar achter
Dwaalde in gedachten
Volgde niets van het verhaal
Over God of iets
Ze deed er niet zo toe ze was wat moe
Staarde