Lyrics:
dag dat 't zonlicht niet meer scheen Stond ik helemaal alleen En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer Hij bedronk zich in die kroeg Van mensen
het zonlicht niet meer scheen Stond ik helemaal alleen En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer Hij bedronk zich in die kroeg Van mensen had ie echt
gazon Levend als een groene bron En dooromheen bloemen die bloeiden Een klimop met rozen Bijen dme stoeiden 'S avonds de rust Met enkel de muggen
Is eeuwig Ongekend En toch blijft dit als ooit die plek Waar de wind mij droeg Waar de weiden onder jou bloeiden En waar de wateren met ons Samen
zonlicht niet meer scheen Stond ik helemaal alleen En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer Hij bedronk zich in die kroeg Van mensen had ie echt genoeg En
Bomen bloeiden wit in mei ik hield van jou jij hield van mij Ik was voor jou jij was voor mij vogels zongen ik en jij Gaat nooit voorbij gaat nooit
Dat er toch weer een lente kwam Dat kon ik niet geloven Dat alles weer gewoon z'n gang ging Want ik zag met eigen ogen Bomen bloeiden ook zonder jou
slijt De heimwee blijft altijd Hier had ons huis kunnen staan Was onze droom niet verloren gegaan Hadden we tuinfeest gevierd Bloeiden er bloemen Waar nu
zonlicht niet meer scheen Stond ik helemaal alleen En toen bloeiden zelfs de bloemen niet meer Hij bedronk zich in die kroeg Van mensen had ie echt genoeg
was oprecht jij vertoefde dicht bij mij Tomeloos hoe wij toen open bloeiden Wat men er ook van zegt sindsdien lig jij aan m'n zij Want toen kwam
Waar eens de boterbloemen bloeiden Staat nu een maf paleis Waar al die leuke plantjes groeiden Zijn nu stenen doods en grijs Och zal de mensheid
Klimrozen bloeiden De lentezon lachte In die maand mei was je bij mij Jij zei tot afscheid je kan me verwachten Want volgend jaar zijn wij een
jou was toen viel dat niet op Toen bloeiden de rozen toen priemden de borsten Bloemen en kussen en wijn gaf je mij Lang en hartstochtelijk waren de
dampen Van Kampen naar Zwolle van Zwolle naar Kampen Geleidde hij veilig zijn trein langs het ijzeren pad Er groeiden geen bloemen er bloeiden geen
Dat wilt ze niet vertellen en dan vertelt ze't toch Dat ze droomde van geraniums en dalia's die bloeiden in de wij Een leugentje om bestwil omwille
is schelen Thumbs up thumbs down Geef ze brood en spelen De lelies bloeiden verholen en wild In een maanlicht vol raadsel traag en verstild Oogst het
rozentuinen bloeiden En wij samen haast vergroeiden toen ik in je armen lag We waren oppermachtig zei je of tenminste fabelachtig zei je En ik vond alles
En dan hoor ik weer dat liedje op de radio Dat liedje uit lang vervlogen tijd Midden in het dorp stond de oude kerk Grote witte rozen bloeiden in
haar planten en een tuin En bloemen duizendkleurig Die daag'lijks bloeiden En bij nacht Toch was ze snel humeurig Hij gaf haar dieren zonder tal Om
Bloeiden bloemen van glazuur Hoeveel kleuren kun je vinden In een witte muur De liefde als een regenboog Eerst stralend dan vervaagd Van bron tot bron naar
majesteit de koningin Maar werd toch maar Mijn hoffelijke Grapjesmama Je deed toen De seringen bloeiden Net alsof je sliep Terwijl een zuster Even
Rozen bloeiden het was zomer een vakantiereis naar de zon Pas getrouwd die twee en vol vertrouwen dat het leven nu echt begon Hij was zo verliefd en
natuur Geen parfum geen trukendozen O ze o ze Ze rook naar rozen Ze rook naar rozen Ze rook Naar rozen Ik volgde mijn neus en zij ging voor Er bloeiden
Een flinke boerenzoon zag op een dag in mei Een lief en aardig meisje dwalend in de wei Ze plukte daar margrietjes die bloeiden op 't land Maar
Discuss these bloeiden Lyrics with the community:
Report Comment
We're doing our best to make sure our content is useful, accurate and safe.
If by any chance you spot an inappropriate comment while navigating through our website please use this form to let us know, and we'll take care of it shortly.
Attachment
You need to be logged in to favorite.
Log In