Za długo czekałam

Nie wiem ile lat minęło odkąd zapomniałam Cię Słucham teraz śpiewu ptaków, słucham szumu liści drzew Czy minęło czasu tyle, żebym mogła dalej iść? I czy wystarczy drogowskazów, żeby własną drogę śnić? Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię Lecz nie da się Oddech łapać – tak, to wiem Wdech i wydech, wydech i wdech Dziury łatać – strach i gniew Zrozumieć, wybaczać, odpuszczać, darować Wyciągnąć ręce, zaczynać od nowa Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię Tyle ran minęło, a ja wciąż czekałam na ten dzień Tyle krwi mi upłynęło, w sobie chciałam zmienić Cię Rozstać się – jedyne co zostało mi (co zostało mi) Płomień już dawno się skończył tlić (skończył tlić) Głową w mur nie można całe życie bić (całe życie bić) Czasem sen lepiej by się przestał śnić (co zostało mi) (nową drogę śnić) (co zostało mi) (nową drogę śnić)