IZ BIRAKMIŞ YAŞAMLAR

Anneannem besler bahçesini Yeterki olsun varlığı desteğim her zaman ona Dedem yenemedi kanseri olsun Mezarına kelebekleri dolsun Yine koşsa peşimden gelse Tutsada elimden götürse parka Nasipte kalmaz ömrün biterse Eskisi gibi yanımda kalsa Yalnız kaldığını anladım anneanne Unutma yanında torunun lambadır Çalıştı gecede gündüzde hakkını almadı Şahidim hayatın kötüydü yanları Onca yıl yoktum geldim Ben gelince gittin düşündüm ağladım Zayıfım arkamda yıkıldı dağlarım Iki bacağımdan düşürdü napalım Sensiz geçiyo zamanın bulunmaz içinde sebepsiz Geriye kalan birkaç yelek ve montla Dolaba sakladık unuttuk ama bak akılda kalmanı Istedim şarkıya gömüldün Mahallede adınla övündüm Vaadesi bitti yarattığın öykünün Hoş tut gönlünü Gurur duy geride bıraktığın ailenin Bizim için heba edip Şimdide sımsıkı beraberiz Hepimiz birimize emanetizken Neden ayrı düşüncelerdeyiz Çok istedin bi motorum olsun göremeden gittin Anneannem şu sıralar yorgun ve bitkin Umarım yattığın yerde umutludur nefsin Katladım cebime koydum resmini Yükümüzü sırtında çektin Bekledin taşındık hediye mi ettin Teşekkür edemedim olmadı vaktim Gitmene dayanamaz kalbim Hastane koridorunda verdim teslim Şunu bil hiç eksilmedi sevgim Ara sıra aştım haddimi kusurlu Torunun onur silindi mi ismim aklından Hatırla arada bi lazım sarılmam sıkıca Rabbim cenneti nasip etsin hakkında