Op De Rand

Kijk naar beneden, diepte weerspiegelt mijn leven Lief en leed zijn hier verenigd, in diepe trieste verzegeld Ik ben lyrisch depressief, daarom kies ik liever voor even alleen te zijn Leef mijn leven lang alleen, vergeef me Heb wel anderen om me heen, maar die zien me niet volledig, ontleed In een emotionele break, in net een als deze Niemand maakt me mee in de hoedanigheid waarin ik dit schreef En dat is juist de reden dat ik dit niet meer zie zitten Ik zie me zitten, ik bibber, om de psychische druk te drukken een ziggie op mijn lippen, een bittere smaak Ik vind de smaak van bittere wraak zoet Maar goed, waar is de smaak van die bittere wraak vandaag, zoek, Weg, verdwenen, ik vecht Ertegen, maar Kan niet meer, slechts een kwestie van geven En nemen, nemen kan niet meer Ik heb alles gegeven, gaf nog extra, maar het kan niet meer Loop over de toppen van m'n tenen, maar het kan niet meer Ik sta op de rand, maar zal ik springen Ik zie het niet meer zitten, laat me liever even gaan Ga ik overstag of kan ik me nog bedwingen Ik zie het niet meer zitten, hier alleen te blijven staan Ik maak me zo van kant, als het aan mij ligt Ik zie het niet meer zitten, beide handen in m'n haar Ik ben er klaar voor, op ieder tijdstip Ik blijf nog even staan, misschien dat ik alsnog bedaar Ik stort me in de afgrond, die in het front al op me afkomt Het stormt aan m'n oren, sluit m'n ogen en ik wacht tot de klap komt Opdat ik zwevend van de trap rol met elke meter naar beneden een trede die weer wordt afgerond, maar m'n val wordt afgebroken, afgestompt Deze sprong was het ontspringen van de zontvloed Maar hoe word ik dan overspoeld met troep Ik doe dit niet voor niets, ik zoek m'n rust dus please, laat me dit doen Maar ik word tegengehouden, een hand op m'n schouder Ik wil vloeken, maar weerhoud me M'n mond gesnoerd door een touw, de rode draad door m'n leven, m'n ruggengraat in een vouw Ik zie de dood na het leven, enkel als wat ik vertrouw Zie m'n leven compleet onder de loep genomen Ik zie alles andersom en haal al het onderste boven Stemmen in m'n hoofd, zeggen me dat m'n ogen me bedrogen De vraag is nu, was alles waar, of toch gelogen Ik sta op de rand, maar zal ik springen Ik zie het niet meer zitten, laat me liever even gaan Ga ik overstag of kan ik me nog bedwingen Ik zie het niet meer zitten, hier alleen te blijven staan Ik maak me zo van kant, als het aan mij ligt Ik zie het niet meer zitten, beide handen in m'n haar Ik ben er klaar voor, op ieder tijdstip Ik blijf nog even staan, misschien dat ik alsnog bedaar Ik heb m'n leven gegeven, heb 'm heden weer terug gekregen Niet gevraagd erom en waarom is voor mij nog steeds onzeker Moet ik blij zijn en leren van het moment, een zegen, moet ik danken op m'n knieen, dat ik dit moet overleven De verloren zoon was toch al verloren, dus laat me zweven Laat me even gaan, even later, even voorvoordaan even zonder naam, neem m'n kleding, neem m'n baan Neem m'n hebben en houden en neem m'n leven vooraan Want ik sta op de rand, aan de kant van het land Van niemand en niemand kan de stand van zaken veranderen Ik heb m'n plan getrokken, betrokken, sorry Maar ik bedank vooraf, alvorens achteraf Vooral voor alles, als alles anders was, was alles is Maar ik zal niks meer vragen van jullie, this is it Herhaal het nog een keer, ik zal niks meer vragen van jullie (nee) This is it Op de rand, maar zal ik springen Ik zie het niet meer zitten, laat me liever even gaan Ga ik overstag of kan ik me nog bedwingen Ik zie het niet meer zitten, hier alleen te blijven staan Ik maak me zo van kant, als het aan mij ligt Ik zie het niet meer zitten, beide handen in m'n haar Ik ben er klaar voor, op ieder tijdstip Ik blijf nog even staan, misschien dat ik alsnog bedaar...