Zondag in Utrecht

Een zondag in Utrecht, biertjes aan de gracht Het moest eigenlijk regenen, maar het werd een zeldzaam mooie dag Dus we rolden onze grotten uit, geroepen door de zon Alsof we zochten naar een reden om te breken uit de cocon Een stel verre vrienden, niet qua afstand, maar qua tijd Want iedereen is druk geweest, of ergens door afgeleid Maar we lachen Om alles Om niets Maar één van ons zit niet in therapie Niemand is zwanger, maar iemand is verliefd Of het wederzijds is is niet zeker, maar we blijven positief Een van ons zegt dat ze niet weet of ze wel mag bestaan En dat is dan geen schreeuw om hulp, maar hoe de maanden soms gaan En we zwijgen Over alles Over niets Vanaf hier zie je de Dom nét niet Paul wordt bijna dertig, ergens volgende week We zwaaien vrolijk naar een voorbijdrijvend vrijgezellenfeest We zijn misschien niet rijk We zijn nog niet getrouwd We zijn misschien niet jong meer Maar we zijn nog zeker niet oud We zijn misschien verward Of zelfs een hopeloos geval Maar iedereen is welkom hier Littekens en al Iemand klaagt weer over Rutte, ik zeg Ik kijk het nieuws niet meer' Het klimaat is naar de tering, maar het is nu prachtig weer We zitten in een bubbel, maar we hebben wel gelijk En het kan niet lang meer duren tot de tijd dat ons bewijst En we voelen ons gezegend, want we zijn nog niemand kwijt We leren leven met de wijsheid dat dat niet altijd zo blijft Dus we lachen Om alles Om niets Want de tijd is nog meer waard als je geniet En we praten Over alles Over niets Want vrienden zijn familie die je kiest