Þrjú Ingustef (feat. Hallveig Rúnarsdóttir & Hrönn Þráinsdóttir)

Hrafninn Kristján frá Djúpalæk Fugl í húmi flýgur, flytur hann illa spá? Hann er máske' að hugsa um hve hefur þú augu blá Úti er óttans fugl Þaggast dagsins þytur, það er að koma nótt Fuglinn uppi' í fjallinu er farinn að sofa rótt. Svartur er feigðarfugl Mjúk er hvíld í mosa Myrkrið er krumma sæng Hann er að dreyma hrafnajól Með höfuðið undir væng. sefur hinn svarti fugl Hörpur þar sungu Kári Tryggvason Sólskinið glitrar suður í hlíð Enn man ég angan frá æskunnar tíð Hörpur þar sungu hugljúfan óð Runnarnir glóðu rauðir sem blóð Ó, hve ég undi ævinni þar Hálfur í draumi hugurinn var Rúnaslagur Grímur Thomsen Hemingur reið með hömrum fram, haglega strengir gjalla Grösugum sat þar Huld í hvamm, hörpuna knúði snjalla Rammar slær hún rúnar Fyrsti slagurinn er hún sló, strengirnir fagurt gjalla Hestar og fé á heiði og skóg högunum sinntu valla Rammar slær hún rúnar Annar slagurinn er hún sló, strengirnir fagurt gjalla Valurinn, sem af víði fló, vængina lét hann falla Rammar slær hún rúnar Þriðji slagurinn er hún sló strengirnir fagurt gjalla Fiskunum í fljóti og sjó förlaðist sund að kalla Rammar slær hún rúnar Lifnuðu blóm og laufgaði skóg, ljómaði roði á bergi Hemingur sporum Slungni sló, stilla því mátti hann hvergi Rammar slær hún rúnar Logaði fjall, svo lýsti í dal, leiftraði af dýrum steinum Opnuðust dyr á dísar-sal drifnar af kristall hreinum Rammar slær hún rúnar Hemingur sporum hestinn hjó, hrökkti hann ofan í gjána Gýgurin kalt í gljúfri hló, grillti í urðarmána Rammar slær hún rúnar