Kahperengi

Ailen seni sindirmiş boynun büküktü, bir anda kraliçe oldun Açıkladım istediğim berraklığı sana ama kuralları bir kenara koydun Neyse ki sana layık değilim derken bir kere olsa dürüst oldun Kendini ezdin sürekli yanımda ve kabahati yine bana buldun Israrla anlattım eşitiz diye ama baş tacıyım ana sorunun ''Herkes beni suistimal etti!'' bu da kendine yazdığın oyunun Herkesin misillemesini bana attın ve de bükülmedi o ince boynun Şimdi diyorum sana drama-queen ama lütfen bana uzakta bozulun Nasıl sevicen kendini söyle Verdiğin bir sözü bile tutamazken Kendini bile yüz üstü bırakırken Öz saygıdan bihaber dolanırken Nasıl yaşanır lan bir ömür söyle Yine anlattığın kişi bile olamazken Onuruna tutunup taşıyamazken Daha yalanını başucuna koyamazken Kim olduğunu bilmişsin ya da hissetmişsin ne fark eder Seni yargılayan yanlış, doğruluğunu kül bahşeder Bedenine Japon girse harakiri gün saymış der Onurun yüzüne baksa cinayete gün belirler Sandım, herkes dürüst ve de Kandım, saf bir acizlikle Taptım, yalan olmayana Kaldım, yine benliğimle Sandım, herkes dürüst ve de Kandım, saf bir acizlikle Taptım, yalan olmayana Kaldım, yine benliğimle Sen iradesiz bir bağımlısın ve ilk olarak da yalanlara Adımların hangi yolda bedenini taşıdıysa kapladın her yeri dumanlara Ağzınla büründün birçok role ama beyaz desen bile dilin kara Biri sorsa yardım etmek hobilerin arasında, sonuç çıkar olunca gözün kara Nasıl içten gülücen söyle Bir gözün hep arkayı gözetirken Her güne yeni bir kimlik üretirken Bencilliğini beş öğün tüketirken Nasıl kendine hayat örücen söyle Her amacına dramayı itelerken Mutsuzluğu her köşede kovalarken Kendine bile tahammül edemezken ''Yetersizim, yaşayamam, ben canıma kıycam'' aynen Kalp masajı yapmam sana yürüdüğüm yolda ölsen İster alın ister geç ben hepsini söyledim kalben Hak etmeden başa geçen hak ettiğimi vermez zaten Sandım, herkes dürüst ve de Kandım, saf bir acizlikle Taptım, yalan olmayana Kaldım, yine benliğimle Yandım durdum gündüz gece Baktım yoktu çıkış bile Battım kara derinine Daldım sonumu bile bile Kazdım hülya ve ötesine Tanrım artık gül yüzüme Yaktım düşleri ölesiye Vardım kimsenin gölgesine Sandım, herkes dürüst ve de Kandım, saf bir acizlikle Taptım, yalan olmayana Kaldım, yine KENDİMLE