Pocałunki

Wciąż powtarzasz uparcie i skrycie Patrzysz w okno i smutek masz w oku Przecież mnie kochasz nad życie Sam mi mówiłeś przeszłego roku Nie widziałam cię już od miesiąca I nic jestem może bledsza Trochę śpiąca trochę bardziej milcząca Lecz widać można żyć bez powietrza Gdy się miało szczęście które się nie trafia Czyjeś ciało i ziemię całą A zostanie tylko tylko fotografia To jest to jest bardzo mało Powiedziałeś mi: Kiedy do mnie piszesz Nie wystukuj wszystkiego na maszynie Dopisz jedną linię własną ręką Kilka słów doprawdy nic wielkiego Tak tak tak Wciąż się śmiejesz lecz coś tkwi pozatem Patrzysz w niebo na rzeźby obłoków Przecież ja jestem i niebem i światem Sam mi mówiłeś przeszłego roku Nie widziałam cię już od miesiąca I nic jestem może bledsza Trochę śpiąca trochę bardziej milcząca Lecz widać można żyć bez powietrza