Search results for 'Teatr'

Co by się nie działo teatr musi grać
teatr musi grać
teatr musi grać
Pytań masę całą teatr musi dać
i odpowiedź na nie znać

Co by się nie

Pokazuje kiedy finał
Kiedy koniec samotności
Kiedy koniec jest wieczności

Teatr lalek
Teatr próżnych dusz
Grajmy w nim
Udawajmy znów

Teatr lalek
Teatr

Teatr, teatr, teatr się otwiera
Słowo tworzy, tworzy bohatera
Scena wciąga, scena ludzi zmienia
Jest się tym, którego nie ma

Teatr, teatr, teatr

Miedzy pierwszą jasnością
A zawarciem się powiek
Jest ta chwila na teatr
Co nie mieści się w słowie

Między pierwszym oddechem
A ostatnim

zastawia swe sidła
Gdybym nie miał pokory, nie byłoby tu mnie dzisiaj
A szansa na nawrócenie, byłaby w drodze do czyśćca
Teatr życia, sprawia nam wielki ból

I raz i dwa i raz!

Wyjdziemy rano na ulicę
Zabawimy się w teatr
Zagramy na pół rozumu
I na ćwierć ego
Zagramy mały spektakl
Na cztery ręce i pół

Teatr to dziwny teatr jedyny
Gdzie sens, gdzie treść
Czort jeden zna
Tam fortepiany i mandoliny
W szalonym tangu Anawa

Pani mi mówi -niemożliwe
Pani

czary nie uwierzy
To jest teatr
To jest teatr
To jest teatr
A teatr jest po to
Żeby wszystko było inne niż dotąd
Żeby iść do domu w zamyśleniu
W zachwycie

zmienia teatr ten
I który z widzów powie
Czy można w jednej sztuce grać
Na pozór kilka ról

Życie to teatr gdzie los włada każdym aktem
Gdzie kwestie kończy

Chcę pędzić jak mustang
Uderzenie w gusta
Zawracam bumerang
Otworze wam usta
Nie słucham co teraz
Do przodu nad wyraz
Zrobimy tu teatr i już się

jest neon I mój panteon
Teatr z ulicy jaracza

A oni szczerzą gęby dziobate
Sieknięte wiślanym wiatrem
Gęby dziobate mówią mi ate
Neum jest pięknym

głębi jest neon
I mój Panteon
Teatr z ulicy Jaracza

A oni szczerzą
Gęby dziobate
Sieknięte wiślanym wiatrem
Gęby dziobate
Mówią mi „Ate
Neum jest pięknym

Teatr to dziwny teatr jedyny
Gdzie sens, gdzie treść
Czort jeden zna
Tam fortepiany i mandoliny
W szalonym tangu Anawa

Pani mi mówi - niemożliwe

Kiedy ci smutek i rząd doskwiera
Sam w rzędzie usiądź, bo to teatr
W teatrze rzędów dla wszystkich dość
Gdy rząd cię wnerwia wyśmiej to
Gdy ktoś do

Teatr to dziwny teatr jedyny
Gdzie sens  gdzie treść czort jeden zna
Tam fortepiany i mandoliny
W szalonym tangu Anawa

Pani mi mówi niemożliwe
Pani

jest neon i mój Panteon
Teatr z ulicy Jaracza

A oni szczerzą gęby dziobate
Sieknięte wiślanym wiatrem
Gęby dziobate mówią mi Ate
Neum jest pięknym

Patrz
Oto teatr, przyszedłeś, boś chciał,
Bo tu mądrzej lub chociaż zabawniej
Bo wiadomo, kto gra,
Z kogo śmiech, nad kim łza
I że nic się nie stanie

tematu nie zbaczam,
W głębi jest neon i mój Panteon -
Teatr z ulicy Jaracza.

A oni szczerzą gęby dziobate,
Sieknięte wiślanym wiatrem,
Gęby dziobate mówią

Teatr uliczny teatr to śliczny
prawdziwych przeżyć pełna gama
Jedni się śmieją inni smucą
Podział na role dramat
Miejsce na placu przy fontannie
Albo

To anatomiczny teatr, to anatomiczny teatr
To anatomiczny teatr, zbawienia nie ma
Pierwotny strach, jak żmija wije się w trzewiach
Nie ma dokąd uciekać,

To teatr lalek a my w nim
Bomy się otworzyć drzwi
I ciepła bo nasz korpus jest jak wosk
Z Madame Tussauds

Na pięcie obrócimy nasz postrealny kształt

zgaśnie noc
Zmory czemu wracają wciąż zmory
Long drink niech mnie ukoi do snu

Graj że mówiłeś mi już przy rozstaniu
Że życie to nie teatr
Lecz bez prób

formą treścią
Igranie z duszą
Teatr bez serca

I nawet twój uśmiech
Pachnie suchym chłodem
Zamknę cię jak książkę
Na pierwszym rozdziale
Nie przejrzę

tylko grają

Pierdoleni politycy
Pierdolona gadanina
Pierdolony teatr
Bardzo kiepscy gracze

Oni liczą na nas
Na mnie niech nie liczą
Nie mam obowiązku